Park astronomiczny
  • Start
  • Projekt
    • Opis projektu
    • Planowane obiekty
    • Postęp prac
  • Oferta
    • Rekonstrukcje instrumentów
    • Historyczne instrumenty
    • Współczesne instrumenty
    • Oferta edukacyjna
  • Galeria
    • Nowe obiekty
    • Historia obserwatorium
    • Astrofotografia w Parku
    • Komera Stulecia nad Górą Żurawią
  • Kontakt

Historyczne instrumenty astronomiczne


W ciągu 60 lat istnienia Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku w Dziale Historii Astronomii zostało zebranych szereg interesujących przyrządów naukowych. Ciekawie prezentuje się kolekcja instrumentów optycznych do obserwacji astronomicznych i naziemnych. Wśród nich wyróżniają się dziewiętnastowieczne teleskopy, instrument przejściowy Bamberga oraz kamera do fotografowania sztucznych satelitów Ziemi. Każdy z nich ma swoje własne losy.

 

Refraktor Reinfeldera-Repsolda

Refraktor Reinfeldera-Repsolda przed konserwacją

 

Teleskop znajduje się w kolekcji Muzeum od 1984 roku, kiedy to został przekazany przez Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Refraktor został wyprodukowany, przed 1883 rokiem, przez niemiecką firmę A. Repsold&Söhne z Hamburga i wyposażony pierwotnie w obiektyw o średnicy 25 cm monachijskiej firmy Reinfelder&Hertel. W 1883 roku zakupiony do prywatnego obserwatorium astronomicznego w Białkowie (powiat Wołowski, 70 km od Wrocławia) przez Leo Wuczychowskiego. W 1932 roku refraktor stał się własnością Uniwersytetu Wrocławskiego, gdy obserwatorium w Białkowie zostało filią Uniwersyteckiego Obserwatorium Astronomicznego. We wrześniu 1945 roku okazało się, że cała optyka instrumentu zaginęła. Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku otrzymało teleskop wyposażony w obiektyw firmy Carl Zeiss Jena.


 Refraktor Reinfeldera-Repsolda w czasie konserwacji

Na teleskop składają się: luneta o średnicy obiektywu 25 cm; kolumna wyposażona w mechanizm prowadzący za ruchem dziennym nieba firmy Carl Zeiss Jena; montaż paralaktyczny; szukacz, dwa pokrętła do aretowania lunety; dwie śruby mikrometryczne do wykonywania ruchów drobnych w rektascensji i deklinacji; w wyposażeniu brak jest okularu.

W 2012 r. teleskop został poddany konserwacji i w chwili obecnej jest gotowy do złożenia i ustawienia w pawilonie obserwacyjnym. Konserwację przeprowadzono w Instytucie Astronomicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, dzięki dofinansowaniu z programu Dziedzictwo Kulturowe, priorytet – Wspieranie Działań Muzealnych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

  

 

Luneta firmy Sendtner

Luneta firmy Sendtne

 

Muzeum stało się właścicielem instrumentu w 1978 roku w drodze wymiany z Polskim Towarzystwem Miłośników Astronomii w Grudziądzu. Teleskop wyprodukowany został około 1900 roku w Monachium w niemieckiej firmie Fabrik für Präzisions-Instrumente Michael Sendtner.  W 1904 roku zakupiony został do Wyższej Szkoły Realnej pw. św. Piotra i Pawła w Gdańsku (Die Ober - Realschule zu St. Petri und Pauli). Po drugiej wojnie światowej został przekazany do odbudowywanego Obserwatorium Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1972-1978 znajdował się w obserwatorium PTMA w Grudziądzu.

Teleskop składa się z lunety głównej firmy Gustaw Heyde Dresden o ogniskowej 2,7 m i średnicy obiektywu 12,5 cm; szukacza firmy Carl Zeiss Jena; kolumny z mechanizmem prowadzącym lunetę za ruchem dziennym nieba; montażu paralaktycznego; czterech pokręteł do aretowania lunety i wykonywania ruchów drobnych w rektascensji i deklinacji.
Na uwagę zasługuje system prowadzący lunetę za ruchem dziennym nieba. Jest to regulator prędkości opadania ciężarka i ciężar na metalowej linie.

 

Łamany instrument przejściowy Bamberga

Łamany instrument przejściowy Bamberga

Znajduje się w kolekcji Muzeum od 1984 r., przekazany przez Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Instrument wykonany został w berlińskim warsztacie Carla Johanna Wilhelma Bamberga (1847–1892). Instrument występował pod nr 38 w katalogu VI Bamberga z 1892 roku. W 1897 roku zakupiony został przez Uniwersytet Wrocławski,  wykorzystywany do obserwacji od 1899 roku. W 1918 roku przeniesiony do nowego obserwatorium w Parku Szczytnickim, gdzie używany był regularnie do 1943 roku.
Na instrument składa się mosiężna luneta załamana z obiektywem o średnicy 8,9 cm (3,5 cala) i okularem o średnicy 0,9 cm (uzyskiwano stokrotne powiększenie), montaż widłowy, horyzontalny, mikrometr nitkowy - krzyż nitek z 25 nieruchomymi pionowymi nitkami, 4 nieruchomymi poziomymi i 7 ruchomymi (krzyż nitek jest uszkodzony) oraz libella Horrebowa-Talcotta.

 

 

Kamera fotograficzna do obserwacji sztucznych satelitów Ziemi

Kamera fotograficzna do obserwacji sztucznych satelitów Ziemi

 

Instrument powstał w 1969 r. na Politechnice Warszawskiej. Do muzeum został przekazany przez Wojskowe Obserwatorium Astronomiczno-Grawimetryczne w 1981 r. Kamera przeznaczona była do wykonywania zdjęć sztucznych satelitów Ziemi. Składa się z podstawy, montażu widłowego, tubusu o kształcie niespotykanym w lunetach oraz szukacza.

 

 

 

 

Teleskop Kordylewskiego

Teleskop Kordylewskiego

 

Instrument był własnością Kazimierza Kordylewskiego, odkrywcy Pyłowych Księżyców Ziemi.  Został zakupiony od spadkobierców astronoma do tworzonego na Górze Żurawiej k. Fromborka Ludowego Obserwatorium Astronomicznego i wzbogacił zbiory Działu Historii Astronomii. Znajduje się w oddzielnym pawilonie obserwacyjnym i jest do dzisiaj używany.
    Teleskop jest reflektorem systemu Newtona. Składa się z tubusu o długości 2 m, zwierciadła o średnicy 31 cm, stałego okularu 310/1800, montażu widłowego i szukacza (lunetki AT 1). Ogniskowa teleskopu wynosi 2,05 m, a najstarszą jego częścią jest pochodzące z XIX wieku zwierciadło.
 


‹ powróć
 
Start  •  Projekt  •  Kontakt

Operacja współfinansowana przez Unię Europejską ze środków finansowych
Europejskiego Funduszu Rybackiego zapewniającą inwestycje w zrównoważone rybołówstwo.


© 2018 by Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku, Wszelkie prawa zastrzeżone.     Projekt: reklama.elblag.pl, powered by: galeogrupa